Mindfulness, Bijnieruitputting & herstel oefeningen

Al dagen voel ik mij gevangen in negatieve energie. Het voelt beklemmend, ook omdat ik geen idee heb hoe ik het gevoel kan uitleggen aan mijn omgeving en het dus voor mijzelf hou. De negatieve energie wordt door allerlei dingen veroorzaakt en slurpt mij leeg, maakt mij emotioneel en geeft mij lichamelijke klachten. Het enige wat ik wil is alleen zijn en slapen. Maar ik merk dat dit averechts werkt. Hoe kom ik hieruit? Hoe krijg ik weer (positieve) energie?

Je hoort vaak dat mensen die een burn-out hebben gehad, uiteindelijk een mindfulness- of meditatiecursus gaan volgen. Zo heb ik vorige week ook een eerste stap gezet.
Ik weet niet wat het met mijn hersenen is, maar het lijkt wel een fulltime debat in mijn hoofd. Alles wat ik interessant vind of niet begrijp en mij nieuwsgierig maakt, analyseer ik tot in de puntjes. Zoals Sunny Bergman in een blog schreef en mijzelf in herken: "[...] regelmatig mediteren helpt me om mijn gedachten, die als onrustige klimplanten om elk te analyseren deelgebied heen woekeren, enigszins in rustiger vaarwater te leiden". Dat dus.

Merlijn
Vorige week fietste ik naar het Mind & Body centre Merlijn in Nieuw-Rijswijk. Geen idee dat Nieuw-Rijswijk bestond. Het lag letterlijk naast een snelweg en middenin een industriegebied. Geen boompje aan te pas. Ik vond het een zeer vreemde locatie voor een centrum dat zich bezig houd met spirituele activiteiten zoals mindfulness, meditatie en yoga- achtige lessen. Maar..

Op het moment dat ik de deur van het centrum opende, middenin die grijze omgeving, kwam er een enorme energie mij te gemoed. Opeens stond ik tussen wel 150 Hindoestanen van jong tot oud in kleurige en glanzende gewaden gekleed, aan het dansen en muziek maken. Het rook heerlijk naar curry en ander eten en de muziek dreunde door mijn lijf. Marc, de mindful leraar begroette mij op zijn blote voeten. Hij zei; Welkom, ik zal je een rondleiding geven door het gebouw. Terwijl ik richting de kleedkamer liep, langs allemaal blije mensen en overal mooie lantaren-achtige lampen hingen die lichtpatronen op de muur printte, voelde ik mij in één klap een ander mens. Dit is wat ik nodig heb op dit moment. Een omgeving waarin mensen elkaar met liefde en respect behandelen, waar ruimte is voor aandacht voor jezelf en het nu. Waar mensen hun kwetsbare kant durven te laten zien en waar emoties niet weggestopt hoeven te worden. Ik als über rationeel persoon, een echte Westerling, merk dat al dat rationele, harde gedoe mij niet beter maakt op dit moment. Ik wil mijn emoties, negatieve gedachten en gevoelens die ik op dit moment sterk ervaar, niet meer onderdrukken, ik wil er mee leren leven. Laat die mindful les maar komen.

Eerste mindful les
Daar zat ik, op een yoga matje. Het grappige was dat ik met allemaal studenten en starters in de groep zat. Mijn vooroordeel over dat er ALLEEN MAAR extreme zweverige types op dit soort dingen afkomen, was weer het tegendeel van bewezen. Kaarsje aan, ogen dicht, kleermakerszit, Marc die met zijn rustige stem, ons de oefening door begeleidde. Feitelijk was het een rollercoaster van alle negatieve gedachten en emoties die ik ervaarde door alle 'shit' van de laatste maanden/jaren, inclusief het bewust voelen van alle pijntjes in mijn lichaam. Maar het verschil met deze oefening was dat ik het niet wegdrukte, zo van 'ik wil dit niet voelen', maar accepteerde dat het er nou eenmaal was, in mij. En deze mindtuning, het accepteren van hoe ik mij nu voel en begrijpen waardoor het komt en het de ruimte geven en het te delen met de anderen, gaf mij ontzettend veel energie. Alsof alle blokkades in mijn lichaam tijdelijk waren opgeheven. Ik was sinds een week weer blij, begrepen, geaccepteerd en geliefd. Ik hoefde mij even niet te verantwoorden, te presteren, mij beter voor te doen en andere te pleasen. Thuis, waar er weinig ruimte is voor emoties en spiritualiteit, heb ik meteen mijn bedje opgezocht. Mindfulness doe je voor jezelf. En het geneuzel wat ik vaak hoor van 'ik ben te ongeduldig voor dat soort dingen' of 'mij veel te zweverig', wat ik ook altijd zei, is misschien juist wel een teken dat je meer jezelf rust mag gunnen. De grootste 'zenuwelijers' en de mensen die het 'rauwst' hebben geleefd, vind ik hier juist op de yogamat. Hoe hilarisch is dat?
Mindfulness, meditatie en andere alternatieve geneeswijze voor de geest en lichaam, zijn misschien niet 'de absolute' oplossing, maar ik weet ook dat een pijnstiller mij niet helpt om van mijn burn-out af te helpen en mijn energie blokkades op te heffen. We blijven proberen!:)

Oefening herstel Bijnieruitputting/ burn-out.
Van the mind, ga ik nu even over naar the body. Vanaf nu wil ik een serie items maken over het herstellen van een bijnieruitputting, gebaseerd op het boek 'Bijnieruitputting, het stresssyndroom van de 21e eeuw (James L. Wilson). Het boek kocht ik enkele weken geleden en ik kon wel huilen van blijdschap toen eindelijk duidelijk werd wat er met mij aan de hand is en belangrijker nog, hoe ik ervan kan herstellen. Ik heb een bijnieruitputting. Na een half jaar zelfstudie, durf ik dit te zeggen. Nee, de dokter heeft het niet vastgelegd, maar laten we het sowieso niet over de gezondheidszorg hebben op het gebied van psychische klachten. Hoe ik dit dan zeker weet? En waarom dit voor zelfs iedereen belangrijke stof is om te weten?

Allereerst, mocht je de diagnose burn-out hebben, en je blijft je maar futloos voelen wat je ook doet, koop dit boek en ga ermee aan de slag. Ik beloof je dat je er geen spijt van gaat hebben. En geef ook meteen een kopie aan je dokter die hoogwaarschijnlijk, hier weinig tot geen kennis van heeft. Ik ben ergens boos, omdat de reden waarom het zo moeilijk is om hulp te vinden bij een bijnieruitputting, puur te maken heeft met, jawel, Geld & Politiek. 
Geld: "Er zijn geen behandelingen voor bijnieruitputting die geproduceerd worden door medische ('farmaceutische') bedrijven en waar patent op genomen kan worden. Er valt gewoon geen geld aan te verdienen" (Wilson, 2016). Politiek: Lees het boek maar, want dat is wat lastig.

Doktoren hebben om deze reden zich weinig tot niet hierin verdiept. Terwijl er al 20 jaar lang kennis en studie naar is gedaan, maar geen aandacht krijgt. Het is misschien wel het meest voorkomende gezondheidsprobleem in deze tijden, maar het wordt niet erkend en weinig over verteld. De wereld blijft mij verbazen. Deze briljante en revolutionaire onderzoeker, heeft al het onderzoek dat gedaan is naar bijnieruitputting nu voor iedereen verzameld en toegankelijk gemaakt. Ik ga hem zeker een bedank brief sturen als ik door de tips uit zijn boek, ben hersteld. Mijn dokter krijgt een dikke middelvinger;)

Functie bijnieren

De volgorde waarop ik over de bijnier schrijf is misschien niet zo logisch, maar de bijnieren zijn kort gezegd kleine organen in je lichaam, die ook wel onze 'Stressklieren' genoemd worden. Wanneer je last hebt van chronische stress, door bepaalde negatieve relaties, hoge werkdruk of een negatieve mentale instelling, dan word er teveel beroep gedaan op de bijnieren. De bijnieren zijn niet gemaakt om chronische stress te verwerken. Ze raken uitgeput. Je hele hormoonhuishouding raakt hierdoor in de war, kort gezegd. Hierdoor ontstaan allerlei lichamelijke en psychische klachten. Denk hierbij aan labels als depressie, paniekaanvallen, agressie, slaapproblemen, chronische-vermoeidheidsyndroom, lage bloeddruk of burn-out. Meer hierover schrijf ik in mijn aankomende blogs met in ieder blog een oefening uit het boek. Laten we onze bijnieren eens serieus nemen, zodat we veel gezonder en gelukkig kunnen zijn, en minder geld hoeven uit te geven aan alcohol, cafeïne, sigaretten en andere opkikkers.

Opdracht 1; energiegevers en energierovers in kaart brengen
Heb je last van een burn-out, depressie of chronische vermoeidheid? Neem je situatie eens onder de loep. Pak een groot vel papier en een marker. En schrijf het volgende:

Goed voor mij                                           |  Slecht voor mij
(maakt mij levendiger, blij, gezond)            (Zuigt mij leeg, neemt mijn energie
                                                                      en gezondheid weg)


Maak een plan om de zaken die slecht voor je zijn uit je leven te verwijderen. Op dit moment verdien je alle rust om te herstellen. Succes! Ik ben er nu ook mee bezig. En nee, het is niet makkelijk. Ik las laatst onderstaande slogan. Ik zelf hou al mijn twijfels binnen en het knaagt. Dus dit blog is een vorm van mijn onzekerheden die bij mijn burn-out komen kijken, op tafel te gooien. Wie weet helpt het iemand, of uiteindelijk mijzelf;)

"Gooi je twijfels gewoon op tafel. Het knagende randje verdwijnt. Als je je onzekerheid laat zien" - Flow Magazine.

Dancing in the rain

Terwijl ik dit schrijf zegt een stemmetje in mij continu `je moet eigenlijk nu aan je scriptie schrijven´. Maar ik ben moe. Moe van bepaalde zaken en relaties in mijn leven die mij telkens weer uitputten. Het leidt mij af om geconcentreerd te werken aan studie. Dus ik schrijf. Om mijn gedachten te verzetten naar een nieuwe mind-set. Hopelijk een positieve. Schrijven stimuleert mijn doorzettingsvermogen om situaties te veranderen en te relativeren.

Ik ben heel veel boos en verdrietig geweest de laatste dagen om de situatie in mijn leven. Ik probeer mijn leven te veranderen maar het voelt alsof ik door bepaalde zaken steeds wordt tegengehouden. Het geeft mij het gevoel dat ik niet verder kom. Machteloosheid.

Scriptie en burn-out
Één oorzaak die mijn burn-out herstel belemmert is het afronden van mijn studie. Na een half jaar niet in staat te kunnen zijn om te werken in welke vorm dan ook, heb ik het afronden van mijn scriptie herstart. Iets wat op zichzelf al een hele bevalling is, zelfs voor de gezonde mens. En sinds mijn herstart ben ik in continue strijd met mijzelf. Ik ben niet zo goed in loslaten, de controle overlaten aan 'het lot'. Maar wat de burn-out mij het meeste leert is het loslaten en gebeurtenissen die zich voordoen proberen te accepteren. Je kunt niet meer dan je best doen of zaken overhaasten die meer tijd vragen. Jaren lang lukte het mij om al mijn ideeën zelf vorm te geven en te laten slagen. Het was echt succes op succes. Maar blijkbaar valt vroeg of laat de bal weer naar beneden. Jammer dat ik de deadline van juni misschien ook niet haal. Zoals mijn begeleider zegt; deal with it. # totaal niet gefrustreerd hier;)

Financiële zorgen
Het enige voordeel aan het feit dat ik een burn-out kreeg in de fase van mijn scriptie afronden, is dat ik geld kan lenen bij DUO. Ik ben opgevoed met dat je zelf moet werken als je iets wil, en geld lenen was eigenlijk 'taboe'. Dus ik had naast mijn zeer slecht betaalde fulltime stages en semi-vrijwillige bestuursfuncties altijd bijbaantjes, ook al viel ik erbij neer. Zolang ik het maar zelf verdiend had.
Toen ik midden december opeens een tweede inzinking kreeg en ik amper kon lopen, was geld lenen voor mij een belangrijke actie om mijn gemoedstoestand te sussen.
Het laatste wat helpt om te herstellen van een burn-out is zorgen over financiën. Stel ik was nu afgestudeerd en starter geweest, dan had ik of in de ziekte-wet of in een uitkering gezeten. Een studielening klinkt minder erg en legt geen extra druk op de situatie. Maar goed, nog maar een paar maandjes of ook dat valt weg en zal ik toch echt weer een baan(tje) moeten gaan zoeken. Een gedachten die mij op dit moment erg onzeker maakt, maar wie weet hoe ik straks in het leven sta. De tijd is een ware heler en verder helpt leven in het 'nu'. ;)

De basis
Een tweede voorbeeld dat af en toe veel energie kost is dat ik thuis woon. Het is prettig en zorgt voor veel rust op bepaalde gebieden waar ik ontzettend dankbaar voor ben, maar het vraagt wel om rekening houden met elkaar en de rol die ik eerst thuis als energieke aanpakker vervulde, is nu veranderd. Dit vraagt ook veel ruimte en energie van de familie. Wat automatisch weer tot schuldgevoelens leidt dat je als familielid niet goed functioneert.
Veel mensen vragen wanneer ik op mijzelf ga wonen. En het zou ook heel prettig zijn om even geen rekening te hoeven houden met iets of iemand of zij met mij, behalve met je eigen herstel. Echter het ideaal plaatje van jong en fris, net afgestudeerd, vol in het leven, eigen huisje, eigen 'goed betaalde' baan, een romantische relatie, avontuurlijke hobby's en een rijk sociaal leven etcetera geeft mij niet bepaald moed, eerder op dit moment hartkloppingen en een tweede depressie om aan die hoge verwachting van mijzelf te voldoen. Je moet er maar de energie voor hebben;) Die heb ik nog niet.
Het geeft mij eerder een beangstigend gevoel. Want het is alles wat ik afgelopen jaar in één klap kwijt raakte door mijn burn-out en bijkomende depressie.

Omgaan met je eigen karakter
Maar goed, wat ik vooral heb geleerd en geaccepteerd van alles tot nu toe is geduldig zijn en niets forceren tot het juiste moment daar is. Wat niet kan, kan niet. Realistisch blijven. Het juiste moment is als het goed voelt. Daarnaast geeft het gevoel alles (vooral de controle) al een keer kwijt te zijn geraakt en het feit dat ik nog steeds leef, ergens een beetje innerlijke rust.

Maar ik, als voorheen en nu nog ergens steeds ongeduldige, opvliegende, eigenwijze, temperament volle, perfectionistische, doelgerichte, feministische, hardwerkende, ondernemende, ambitieuze, van sterrenbeeld ram zijnde lady, vind deze leerles totaaaal niet lastig natuurlijk. I know, haha.

Ik las dat persoonlijkheden die met name in aanraking komen met burn-out de volgende (karakter) eigenschappen beheren:

Ik zag dit plaatje en herkende 'natuurlijk' alles erin.
Uiteindelijk komt het ondanks dat ik cliché, mijn haar heb geknipt, mijn garderobe heb vervangen, mijn dieet heb aangepast, een gezondere leefstijl, mijn zolderruimte heb opgeknapt, nieuwe hobby's heb gezocht, nieuwe vrienden heb gemaakt, vijf dagboeken heb vol geschreven met o.a. mijn liefdesverdriet, in therapie ben gegaan en boeken heb gelezen wisselend van 'nooit meer te druk', 'don't give a fuck', 'bijnieruitputting, het stresssyndroom van de 21e eeuw, half boeddhist ben geworden en iedere maandag avond op panfluit muziek qi gong aan het doen ben, komt het er toch op neer dat ik moet werken aan vriendelijker omgaan met mijn karakter. Mijn gedachtenpatroon. Mijn innerlijke criticus. How to deal with myself. Totaal niet confronterend.

Innerlijke criticus
Als laatste voor nu. Wat mij vooral dwars zit is die kritische stem in mijn hoofd die mij de hele dag commandeert met wat ik moet en wat ik niet mag of kan.
Ik heb gemerkt dat dit kritische stemmetje altijd zal blijven. Het enige wat ik kan doen is er anders mee omgaan. Je moet voor jezelf maar eens nagaan wat jou innerlijke criticus is. Vaak door opvoeding, leerlessen of educatie gevormd. Je karakter bepaald hoe je kritiek oppikt.
Ik heb laatst mijn innerlijke criticus in kaart gebracht. Een behoorlijk waslijst. Dat stemmetje heeft ervoor gezorgd dat ik in burn-out ben beland. Wat ben ik toch streng voor mijzelf en dus ook voor de mensen die dichtbij mij staan.

compassie en overgave 
Voor wie 'de devil wears prada' kent begrijpt wat het resultaat kan zijn van een stevige innerlijke criticus. Niemand wordt er volgens mij uiteindelijk echt gelukkig van.

Laatst verscheen bij mij op de mat het tijdschrijft, jawel, "the Happinez" met het hoofdthema; Overgave. Tja, alsof het zo moest zijn. Daarin stond een stuk over 'Compassie is een state of mind' door Thupten Jinpa, iemand die al jaren met de Dalai Lama meeloopt. Een zin die ik citeer en mij aansprak op dit moment in mijn leven was:

'Overgave betekent dat je in staat bent te accepteren dat er iets vervelends is gebeurd en je vervolgens sterk maakt om je niet door de situatie te laten bepalen'. 

Een burn-out is een energie stoornis, maar daarnaast ook een shock en een trauma. Ik lees veel bemoedigende woorden over dat tegenslag je sterker maakt. Maar dat zeg je pas achteraf als je eenmaal weer veerkrachtig en sterk bent. Want tot die tijd voelt het allemaal af en toe als vervelend, niet nodig, pijnlijk.

Misschien is een burn-out life changing omdat je, jezelf, je karakter, je gedachten, waarden en normen, je gedrag en dergelijke actief onderzoekt en aanpast. Hierdoor veranderd de kijk op de wereld, je relaties, je zelfbeeld. Maar zo'n grondige verandering gaat niet van de één op de andere dag en ook niet in je eentje. Één van de oplossingen om los te komen van die kritische 'ik', is compassie naar mijn gevoel en bewust zijn. Het is begrijpen, durven loslaten en te vertrouwen.

Thunpten Jinpa schrijft in zijn boek dat we allemaal als mens compassie bezitten, maar dat factoren als angst, stress en vooroordelen het tegenhouden. Hij zegt "Compassie is een state of mind die je kunt trainen en je een gelukkiger mens maakt". En daarvoor hoef je niet eens in het klooster en mag je zelfs af en toe boos zijn. Geef mij maar zo'n compassie training;) Wordt vervolgd..

Hoe je los komt van mensen die je geen goed gevoel geven

In 'mijn concepten' van dit blog, staan allerlei korte, onafgemaakte verhaaltjes, maar vandaag was een moment dat ik weer een nieuwe begon. Een blogitem is voor mij vaak een moment opname. Het is een onderwerp wat mij op dat moment 'dwars' zit en ik per direct over moet schrijven en als het mij echt 'dwars' zit, zelfs deel met de buitenwereld;)

Dit item gaat over mensen die bewust of onbewust je leven, je gezondheid, je energie en levenslust van slag brengen en je dus stress geven of een slecht gevoel. Het gaat ook over hoe je in hemelsnaam deze mensen zo ver mogelijk uit je leven zet of zachtaardiger gezegd; "hoe je er beter mee om kunt gaan".

Het is wel een spannend onderwerp om over te schrijven, want misschien beledig ik wel iemand onbewust. Neem het dus niet persoonlijk. Daarnaast kan er soms wat temperament in mijn schrijfstijl dit keer voorkomen. Want terwijl ik dit schrijf gaan er allerlei negatieve mensen door mijn gedachten heen, die ik met veel moeite eindelijk los heb gelaten of aan het loslaten ben. Adem in, adem uit;)

I don't give a fuck anymore
"Wat is jouw favoriete zelf-hulp boek?" Dit zei een 'volwassene' althans, hij was boven de dertig, die ik laatst in vertrouwen nam om mijn verhaal aan te vertellen. Een paar dagen later denk ik nog weleens aan de vraag die hij mij stelde aan het einde van ons gesprek. "Wat is jouw favoriete zelf-hulp boek?" Wat een oppervlakkige reactie vond ik dat, nadat iemand zich in vertrouwen kwetsbaar opstelt. Wat een onsympathieke 'grappige' vraag aan iemand die zich door een moeilijke tijd worstelt. Het punt was dat hij wel luisterde, maar mijn verhaal niet begreep en daarbij mij niet serieus nam. Vorig jaar had ik zo'n iemand, iemand zonder inlevingsvermogen en geen gevoel (voor humor), die mijn vertrouwen schaad, het liefst een preek gegeven en nog even letterlijk een stomp voor zijn hoofd om diegene wakker te schudden.
Tja..
In ieder geval op dit moment ben ik zo wijs geworden, door diep adem te halen op dit soort momenten, rustig te zeggen 'bedankt voor dit gesprek', en nooit meer een enige hersenkronkel aan mensen te geven die mij om welke reden dan ook onprettig behandelen. I don't give a fuck anymore.

Zo dat is eruit. Excuus voor mijn lelijk taalgebruik. Haha.

Types
Nee, ik doe hard mijn best de laatste tijd om bepaalde types zover mogelijk uit mijn buurt te houden of door er geen aandacht meer aan te besteden. Een aanrader voor iedereen! Jawel, het gaat hier om de narcisten, de mensen die altijd over zich zelf praten en alles doen om er zelf beter van te worden. De mensen met een tweede agenda, die je in vertrouwen neemt maar vervolgens hele andere plannen met je hebben. De mensen met de grootste mond en de mooiste praatjes, maar zonder inhoud, daden of respect voor de ander of de lieve meisjes waarvan je denkt dat ze geen vlieg kwaad kunnen, maar ondertussen van twee walletjes eten. Zo zijn er nog allemaal types te noemen waar je niet gelukkig van wordt. Dit zijn een paar voorbeelden waar ik door slechte ervaring een allergie voor heb opgebouwd. Waarschijnlijk heb jij ook wel zo je allergieën om welke reden dan ook. Laatst zei iemand tegen mij; soms kun je mensen niet veranderen, omdat zij het nut van verandering zelf niet inzien. In dat geval kun je beter afstand nemen wanneer het je veel energie kost en ongelukkig maakt.

Verwijderen van stressoren
Bij een burn-out herstel is stap één; het verwijderen van alle stressoren.
Dit betekend dat je een analyse maakt samen met de psycholoog, met daarin wat, welke gebeurtenissen en wie, jou allemaal stress geven of een ongelukkig gevoel, waardoor je niet meer goed kan functioneren.
Ik nam voorheen nooit de tijd om bewust te zijn bij wat mij stress gaf. Ik was altijd gestresst door alles wat ik op mijzelf afriep, dus accepteerde alles maar. Misschien was ik wel 'te goed' voor deze wereld en had ik het zelf niet eens door. Of nam ik mijzelf niet serieus genoeg of juist te serieus en liet mij door alles en iedereen 'gebruiken'. In ieder geval leefde ik erg gedreven, maar daardoor minder bewust.  Ik was alles en iedereen aan het pleasen, behalve mijzelf. Ik bleef niet dicht bij mijn eigen behoeften stilstaan. Door bewust te worden van wat je stress geeft, kan je hier wat aan doen. Niemand wil gestresst zijn toch? Van gedreven leven naar bewust leven. Dat lijkt mij een prachtige uitdaging.

Stress, chronische stress, bijnieruitputting, het syndroom van de 21e eeuw
Even voor de goede orde. Zoals Ruby Wax in haar boek Frazzled schrijft, met stress wordt niet de spanning bedoeld die je ervaart als je kapsel maar niet goed wil zitten, nee, het is de stress die ervoor zorgt dat je eerder dood gaat. Heel subtiel. Ik weet het. Maar bedenk dat je bijvoorbeeld gestresst bent omdat er veel van een moment afhangt, en dan die stress keer 1000 en de hele dag en nacht door, voor een hele lange tijd. Dan begrijp je uiteindelijk dat stress killing is voor het lichaam. Je lichaam is niet gebouwd om chronische stress te overleven. Dan kun je voor je het weet een bijnieruitputting krijgen; het 'stresssyndroom van de 21e eeuw'.

Mensen die je geen goed doen, kunnen je ook chronische stress bezorgen. Denk aan een liefdesrelatie die het niet meer helemaal is, en waar je ongelukkig van wordt. Of je huisgenoot die alleen maar op zijn luie kont zit terwijl jij je best doet om alle ballen in de lucht te houden. Of je baas die alleen maar commentaar heeft op je en nooit iets positiefs zegt. Als jij je omringt met heel veel van dit soort mensen, kan het je welzijn aantasten op de lange termijn. Omring je daarom vooral met mensen die je energie en support geven. Want anders ben je voor je het weet aan het veranderen in een zeurende, boze, gefrustreerde, ongelukkige 'powerbitch'. En terecht! Alleen een beetje zonde dat je, je imago zo laat verwaarlozen. Want niemand wil overkomen als een gefrustreerde 'powerbitch', toch?;)

Loslaten door te begrijpen
Ja het is makkelijk gezegd 'i don't give a fuck'. Het is natuurlijk onmogelijk en ongezond om zomaar gebeurtenissen en mensen die je stress geven, in één keer de rug toe te keren. Soms zit je in een situatie waarin je vast zit omdat je diegene dagelijks tegenkomt door bijvoorbeeld werk. Daarnaast zijn er dingen gebeurd waardoor die mensen en gebeurtenissen je van slag brengen of hebben gebracht. Het is van belang bewust te worden wat de oorzaak is waarom iets of iemand je van slag maakt, voordat je het kunt loslaten of er goed mee om kan gaan. En daarnaast wat zegt het over jou, wat je in de ander niet aanstaat? Is het iets wat je doet herrinneren aan een vervelend persoon of iemand die je niet goed heeft behandeld? Zijn het karakter eigenschappen die botsen? Herken je iets in diegene waar je niet trots op bent? Of is diegene tegenover je gewoon echt onsympathiek en word je niet begrepen of met respect behandeld? Of hebben jullie gewoon hele andere waarden en normen?

Mindfullness is een manier om bepaalde emoties en gedachten te laten varen om tot innerlijke rust te komen. Ik weet nog dat ik net begon aan mijn therapie, nu alweer drie maanden geleden, en dat mindfullness voor mij een goede manier zou zijn om te herstellen. Maar ik mocht er niet zelfstandig mee beginnen en überhaupt pas in een later stadium. Ik moest van de therapeut namelijk eerst begrijpen waarom ik geen goed gevoel kreeg, oké, ik was zwaar depressief, van al die stressoren. Ik was gewoon ziek van onder andere een heleboel negatieve mensen in mijn leven. Een heleboel..

Het is belangrijk om eerst te begrijpen waarom iets of iemand je van slag maakt, om dat- of diegene los te kunnen laten. Het is belangrijk om de tijd te nemen voor verwerking.
Nadat je het begrijpt, kun je vergeven. Jezelf of de ander vergeven die tot een nare ervaring hebben geleidt en je welzijn belemmeren. Vergeven doe je om jezelf meer rust te geven, heb ik geleerd en nu ook ervaren.

Niet meer aan jezelf twijfelen door zelfkennis
Middels de analyse van wat  mij stress geeft, ben ik al veel meer bewust.
Mijn omgeving zegt weleens dat ik zeer uitgesproken ben, moeilijk in emoties en gevoelens tonen, soms niet rekening hou met de gevoelens van anderen, dat ik ben 'verhard'. Ik ben ook 'verhard'. En dat vind ik zonde. Want zo ben ik niet. Ze zeggen ook weleens dat juist de sociale mensen met groot empathisch vermogen dichtklappen, door of bij mensen die dit niet zijn. Ik ben verhard door mensen die mij hebben gekwetst, mijn vertrouwen in de ander hebben verpest, mij geen goed gevoel hebben gegeven, die mij onzeker, klein, onaantrekkelijk, onbegrepen etcetera hebben laten voelen. Ik heb veel van dit soort rare mensen op mijn pad gehad, en hoewel ze mij allen de kracht van doorzettingsvermogen hebben geleerd, heb ik die bevestiging en goedkeuring van anderen vanaf nu, dankzij de inzichten door mijn burn-out, niet meer zo nodig vind. Hoge bomen vangen veel vind wordt gezegd. Ik ga even wat lager zitten;)
Een gelukkig en succesvol leven begint bij zelfkennis. Twijfel nooit aan je instinct en behandel de ander en jezelf zoals je zelf graag behandeld wil worden!

Self- empowerment en love yourself!
Het belangrijkste is denk ik dat je niet negatief over jezelf moet gaat denken door het toe doen van anderen. Af en toe twijfelen en jezelf kritische vragen stellen is goed, dat zorgt ervoor dat je alleen maar ontwikkeld. Maar het is belangrijk dat je de negatieve projectie van anderen op jou, niet je eigenwaarde laat aantasten, je zelfvertrouwen, je zelfrespect. Vaak zegt iets meer over de ander, dan over jou. Of andersom;)

Laat de mensen die je geen goed doen los door hen, het en jezelf te begrijpen en te vergeven. Niet  persé voor hen, maar om jezelf meer rust te gunnen. De ander kun je niet veranderen, maar wel jezelf. Ben aardig voor jezelf en de ander.

Love yourself first!

Oké. Dit wordt wel heel klef nu.

Over en uit.