Kernkwadrant

Laatst appte ik een vriendin allerlei vragen waar ik mee zat en zijn we uiteindelijk een café ingedoken voor een warme chocomel om erover te praten. Ik had er nog nooit eerder van gehoord, jij misschien wel, maar het kernkwadrant. Het kwam opeens ter sprake tijdens ons gesprek en ze legde mij uit wat het inhield. Het plaatje hierboven legt volgens mij al genoeg uit. Nu is het een kwestie van invullen.

Ik heb het ingevuld een paar dagen terug, interessant om dat ook bij jezelf te doen. De reden voor mij was om te begrijpen waarom ik mij aan bepaalde dingen en mensen zo kon irriteren in mijn omgeving. Wat mijn allergie is en hoe die ontstaat en hoe ik er anders mee om kan gaan. Een burn-out staat immers in het teken van jou en de interactie met je omgeving. Dus je moet allereerst beginnen met anders om te gaan in en met je omgeving. Verhuizen naar een tropisch paradijs klinkt als de oplossing vaak, maar op de lange termijn schijnt het helaas niet te werken.

In het kort mijn analyse van het kernkwadrant:

Kernkwaliteit: Aanpakken/initiatief nemen.
Valkuil (het te veel van het goede): Grenzeloos zijn en hierdoor gestrest zijn en overspannen raken.
Uitdaging: Nee zeggen, grenzen stellen, geduld hebben, accepteren en leren ontspannen.
Allergie: Passieve mensen, "lui" gedrag, laksheid, oppervlakkigheid.

Naar mijn mening had ik veel passieve mensen om mij heen, waar ik telkens de trigger bij kreeg om ze te veranderen, aan te moedigen, te activeren. Een beetje daadkracht vind ik belangrijk.
Maar ja, wie zit hier nou op te wachten? Het kost mij veel energie en de anderen die ik wilde activeren voelde zich opgejaagd, overvallen en zagen vaak het nut er niet van in om zich zelf aan te passen. Ik irriteerde mij naar en nam liever afstand of kreeg discussies. Van acceptatie van de ander was eigenlijk bij mij niet altijd sprake.

Om met iemand om te gaan van je allergie, schijnt goede communicatie het middel te zijn, om elkaars standpunten te blijven begrijpen;) Klinkt heel logisch, maar ik als soms ongeduldig type kan/kon zeker niet altijd dat geduld opbrengen om een stapje terug te doen, los te laten. De balans van loslaten en soms stimuleren was bij mij weg. Ik was gedreven en wilde iedere situatie waar ik in kwam bij wijze van spreke naar mijn eigen hand zetten om een tevreden gevoel te krijgen en daarbij kwam natuurlijk ook dat mijn visie de situatie natuurlijk  veel beter zou maken, voor iedereen.;)

Dat tevreden gevoel kreeg ik ook NIET als ik "mijn zin", even plat gezegd, had gekregen. Er was een leegte in mij waardoor ik nooit het gevoel van voldoening had het afgelopen jaar, misschien wel de afgelopen 3 jaar. Wat is dat een rotgevoel. Op een gegeven moment denk je ook, voor wie of wat doe ik het allemaal? Ik kreeg er toch geen waardering voor.

Ze zeggen ook vaak dat je "allergie" vaak je relatiepartner is;) Geen commentaar. Elkaar lekker spiegelen en uitdagen. Best vermoeiend, maar ook uitdagend en hopelijk wel leuk.;)

Het is belangrijk dat je, je omringt met mensen waar je een goed gevoel van krijgt en het leuk mee hebt. Die je nemen zoals je bent en waar je niet telkens door getriggerd wordt om jezelf te moeten aanpassen aan hen of zij aan jou. Want als je continu aan elkaar moet aanpassen zonder dat het onbewust goed zit, dan kost de relatie, in welke vorm dan ook, misschien te veel energie op het eind.

De kunst is namelijk om "jezelf te zijn in contact met de ander en de aanwezige verschillen samen goed te hanteren".  Dit heb ik ergens gelezen, maar kan de bron niet meer vinden. Het stuk ging over "differentiatie". Dit is de fase waarin je met de ander een contact bent aangegaan. Als je in deze (begin) fase blijkbaar niet geleerd hebt om je zelf te kunnen zijn in het contact met je partner of familie lid of wie dan ook, dan kan het gevoel van jezelf zijn alleen maar terugkomen als je de relatie met die ander verbreekt. Het verbreken van een relatie (vanuit liefde, vriendschap of familie) is dan een "bewijs voor nieuwe bevochten autonomie".

Jeje, wat een zware kost. Mijn hoofd voelt af en toe ook een beetje zwaar zoals je begrijpt. Dan ga ik even lekker hardlopen (voor 5 minuten;)) of iets leuks doen. Dat ga ik zo ook doen, het is immers kerstvakantie!:D

Natuurlijk kan je ervoor kiezen om opnieuw met iemand het contact aan te gaan en opnieuw die "differentiatie" aan te gaan, maar dan moet het natuurlijk wel van beide kanten komen.

Be with the one who makes you happy! En werk aan je uitdaging die je in je kwadrant hebt ingevuld! Jij bent immers degene die zich irriteert en de ander kan daar soms niets aandoen. Het is hoe jij je opstelt tegenover je omgeving. Misschien moet je, je houding eens veranderen? Dat is in ieder geval wat ik nu ga proberen. Eerst misschien nog even afstand nemen van de personen die mij stress geven, want de energie voor mijn "uitdaging" is momenteel nog niet zo hoog. Het komt, als het komt.