Rots in de branding

"[...] De beste strategie bij verdwalen is: je krachten sparen en wachten tot je gevonden wordt. Kleine kinderen doen dat. Ze hebben geen besef van een andere plek waar ze naar toe zouden moeten. Ze volgen hun instinct – ze kruipen in een holle boom, waar het warm is, ze zijn zuinig op hun energie. Ook ouderen doen dat intuïtief – een zeventigjarige man overleefde een week in een gletsjerspleet door meteen zijn reep chocola te rantsoeneren en verder te dommelen en min mogelijk te bewegen tot hij gevonden werd. Je krachten sparen. Meer bereiken door minder te doen. Je energie niet verspillen aan onbezonnen acties of zijpaden die nergens heen leiden. Het is lastig, omdat je erop moet vertrouwen dat je gevonden wordt. Maar het is wel een goede strategie. [...] Rust creëren. Stress uitbannen. Jezelf uit de wind houden. Alles stil zetten zodat je rustig kunt bekijken wat er aan de hand is. Ik was een steen. Ik werd een rots in de branding. Ik raad het nu iedereen aan die grote veranderingen meemaakt, ook als je zelf vindt dat er niks aan de hand is. Doe waar het kan even een tijdje zo min mogelijk. Stop. Wacht. Neem rust. Neem de tijd om te kijken. Overzicht te krijgen. Vertrouw erop dat het wel weer goed komt, dat mensen je zullen vinden, dat je jezélf zult vinden". Geschreven door Anne Wesseling in de Happinez. Voor het volledige artikel klik hier.

Ik las dit artikel en dacht YES! Precies dit! Dit is wat ik nodig heb. Ik wil ook een steen zijn. Een rots in de branding zijn, haha. De reden dat ik burn-out ben geraakt heeft tevens te maken met het feit dat ik een hele hoge energie heb en nogal graag wil reageren op alles wat los en vast zit of praat en beweegt. Impulsief kan je het noemen of liever 'bevlogen'. Ik ben een enthousiast en bevlogen persoon. Ik ben nieuwsgierig en leergierig. Ik hou van uitdaging en vernieuwing. Maar ik ben ook snel moe. Van mijzelf eigenlijk. Ik kan als een raket gaan en daarna weer neerstorten. Mijn enthousiasme zorgt nog weleens voor de situatie dat ik mijzelf kwijt ben. Hyperactief kan je het noemen. Instrumenten als yoga, chi kung, meditatie en ademhalingsoefeningen zijn voor mij goed om tot mijzelf te komen. Mijn zenuwstelsel tot rust te brengen. Weer het overzicht in mijn gedachten en leven te krijgen: focus!

Mijn herstel van burn-out staat vrijwel in het teken van 'leren ontspannen'. Ontspannen vind ik lastig. Ik denk een fenomeen waar veel mensen last van hebben, misschien jij ook. Zeker op momenten dat zaken anders lopen dan je had gepland of als tegenslagen op je pad komen. Je grijpt dan vast aan allerlei zaken om het gevoel te krijgen dat je de controle hebt in je leven, maar bereikt echter het tegendeel. Je duikt van het één in het ander en voor je het weet loop je op een pad waar je helemaal niet zijn moet.

Hoe kom ik weer terug op het juiste pad?

Ik vind de filosofie van Anne een goed antwoord. De steen. De gedachtengang vind ik aansluiten bij de levensfilosofie van het boeddhisme en de mindfulness. Ook bij Edkart Tolle:De kracht van het Nu.

Stilstaan. Met stilstaan vooruitgaan. Zo luidde ook een blog item van mij een hele poos terug, klik hier.

Wie doet vanaf deze week mee met deze uitdaging?

Op het moment dat ik weer op mijn praatstoel zit of als ik weer in de doe-modus schiet, zet ik mijzelf op stil. Als ik uit emoties weer in oude patronen dreig te vallen, zet ik mijzelf op stil. Ik zal denken aan de metafoor van de steen. Midden in een orkaan aan gebeurtenissen, zal ik stil staan. Zal ik proberen alleen maar op mijn ademhaling te richten. Zal ik proberen mijn gedachten te observeren in plaats van hier direct naar te handelen. Zal ik in plaats van praten, proberen te zwijgen en luisteren. Zal ik in plaats van rennen, een moment stil staan. Zal ik in plaats van harder werken, een moment pauze nemen.

Dit item heeft even wat minder inhoudt en lengte dan normaal, maar ik dacht ik post het toch!;) Succes met jouw uitdagingen deze week!