Waarom jezelf kwetsbaar opstellen je verder kan brengen

Herkenning
Laatst sprak ik iemand voor de eerste keer. Een bijzonder persoon met een pittige achtergrond. Diegene had de gave om zo diep te graven dat ik uiteindelijk een paar ervaringen vertelde van hoe mijn leven eruit zag en ziet voor en tijdens mijn burn-out. Terwijl ik sprak onderbrak hij me. Hij zei; 'Als ik je nu zou filmen tijdens dat je aan het vertellen bent over je burn-out en we zouden het geluid uitzetten, dan zou ik denken dat je sprak over iets leuks, je vakantie naar de maledieven ofzo. Ik zei: 'Maar ik ken je nog niet en ga niet meteen mijn 'vuile was buiten hangen. Ik ben kwetsbaar als het over dit onderwerp gaat en misschien breek je me wel met een opmerking?'
'Dat kan' zei diegene. Hij zei; 'Je verteld een heel zwaar verhaal op zo'n luchtige en zo'n snelle manier dat je op de oppervlakte blijft'. Ik zei: 'Ik heb een vlotte babbel helaas. Mijn uiterlijk zit me in de weg. Ik kan over mijzelf praten zonder echt over mijzelf te praten, begrijp je?' 'Herkenbaar' zei hij.

De bom was geklapt
Ik loop nu al een tijd bij de therapeut om alle pijn die ik psychisch en dus ook lijfelijk ervaar een plaats te geven. Om er mee te dealen. De bom is als het ware geklapt een paar maanden terug. Ik was gebroken. Naar mate ik steeds meer pijnen heb geanalyseerd en heb besproken krijg ik mijn energie steeds meer terug. Het is ongelooflijk! Maar er zijn nog steeds energievreters. Zoals mijn scriptie.

Scriptie schrijven met een burn-out
Ik ben zelfs mijn scriptie weer aan het oppakken. Je scriptie oppakken tijdens een burn-out is absoluut klote. Sorry, maar mijn grootste angst is dat ik al die afgelopen 9 maanden rust, met een maand tot aan het inleveren van mijn scriptie, weer helemaal opbrand. Wat een stress. Ik slaap amper, maar probeer toch door te zetten. Want de enige manier om eindelijk goed te kunnen herstellen is om ook mijn studie achter mij te laten en een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen. Scriptie is het allerslechtste wat mij nu kan overkomen. Maar het moet. Het is de enige weg om uit deze situatie te komen.

Op het goede spoor blijven
Terug naar mijn therapiesessies. Ik ben nu op het punt aangekomen dat ik ga 'experimenteren'. Daarmee bedoelend dat ik probeer nieuw gedrag te ontwikkelen, anders met situaties om te gaan, meer bij mijzelf te blijven en me niet te veel door de mening van anderen te laten bepalen en vooral proberen om niet terug te vallen en weer ziek te worden of depressief. Het kan allemaal zo omslaan. Gelukkig heb ik wat instrumenten de afgelopen tijd ontdekt en ontwikkeld om zoveel mogelijk het goede spoor aan te houden. Dat vraagt veel doorzettingsvermogen. Uiteindelijk hoop ik dat het positief terug komt en ik trots op mijzelf mag zijn en weer echt gelukkig kan zijn.

Experimenteren
Dat experimenteren daarvan staat er een centraal en dat is mij kwetsbaar opstellen. De verbinding aangaan met mensen. Het loslaten dat ik niet perfect hoef te zijn en gewoon mezelf mag zijn met al mijn aandachtspuntjes. En vooral een keer trots zijn op mijzelf. Want dat vergeet ik weleens. Herkenbaar?

Ik ben een kei in 'de schijn ophouden' en het maakt mij helemaal niet gelukkig. Ik zou juist graag willen dat mensen begrijpen wat ik doormaak. In plaats daarvan probeer ik alle struggles waar ik mee zit vooral zelf op te lossen en ben ik alleen maar leuk en vrolijk en sterk aan het zijn in het bijzijn van mensen. Wie houdt wie voor de gek... Het schrijven van een blog is heel makkelijk. Ik gooi mijn verhaal gewoon ongevraagd online. Maar voor mij is dat ook een manier om contact te zoeken. Die verbinding te maken. Ook als is het niet fysiek of altijd wederkerig.

The hard way
Sommige mensen zijn heel goed in het durven aangeven dat ze ergens mee zitten. Sommige mensen, zoals ik, kiezen voor ' the hard way'. Ik wil meer 'the soft way'. Ze zeggen dat als je sterk wil zijn dat je in je eentje 'het pad' moet bewandelen. Ik denk dat ik dat al genoeg heb gedaan. Vooral de afgelopen maanden. Ik heb mij nog nooit zo eenzaam gevoeld. Maar dat kwam met name omdat ik mij niet kwetsbaar durfde op te stellen. En omdat niemand er naar mijn gevoel naar vroeg. Dat ik sterker ben geworden is in ieder geval absoluut het resultaat. Daarbij moet je oppassen dat je niet 'te onafhankelijk' wordt. Dat je teveel je eigen gezelschap op prijs gaat stellen.

Doorvragen
De persoon waar ik het helemaal in het begin van dit blog over had vond ik daarom bijzonder. Er zijn maar weinig mensen die de juiste vragen weten te stellen en durven door te vragen. Die het aankunnen om ook de 'donkere kanten' van mensen te leren begrijpen en het aandurven om bij mensen te blijven en te steunen in moeilijke tijden. Iemand die sterk is, is dat nooit zomaar. Zij hebben een verleden. Zij hebben geleerd om te dealen met depressies, verlies of andere pijnlijke gebeurtenissen. Zij begrijpen hoe het is om pijn te ervaren, alleen te zijn en het gevoel van geen uitzicht meer te hebben. Vaak zijn dit ook de mensen die hoe lastig ze het ook hebben de ander altijd ten hulp willen zijn en soms ook het hardst kunnen lachen. 'Wie het laatst lacht, lacht het hardst' zeggen ze weleens.

Wie het laatst lacht, lacht het hardst
Ik kan tegenwoordig ook weer ontzettend lachen bij een paar mensen. Echt lachen vanuit je binnenste. En dat is niet omdat ik fulltime gelukkig ben of het 'o, zo naar mijn zin heb in mijn leven'. Nee. op dit moment nog niet. Maar ik kan wel meer genieten van de dingen. De kleine dingen. Dan ben ik ontzettend dankbaar. En soms ook weer heel emotioneel haha. Ik kan om al het moois en ontroerends huilen, het is belachelijk.

Op zoek naar verbinding
Maar, ik wil niet meer alleen deze reis doormaken. Ik zoek naar verbinding. Ik wil weer na maanden isolatie terugkomen in ' de normale wereld'. ' Reintegratie zeggen ze ook wel met een mooi woord. Wanneer je eenmaal met iemand verbinding hebt, besef je weer wat je al die maanden hebt gemist. De maanden van alleen thuis zijn en slapen en peinzen. De mens is altijd opzoek naar verbinding en liefde. Daarom is het kwetsbaar opstellen de manier om echt verbinding aan te gaan.

'Echte' verbinding
'Echt' verbinden is goed voor de gezondheid. Ik wil mijzelf openstellen en naar de kern gaan en ook andersmans kern ontdekken. Misschien dat ik dan af en toe moet huilen en dat iemand dan schrikt. Maar uiteindelijk ontstaat daar wel vertrouwen en mogelijk vriendschap. Ik heb geleerd dat vriendschap niet alleen maar over lang leven de lol hoeft te gaan. Het is het delen van goeie EN slechte tijden.

Mensen kunnen niet raden dat je je slecht voelt als je de schijn ophoudt en alleen maar grappen en grollen maakt. Echter zijn veel caberatiers van zichzelf chronisch depressief. Ze proberen ermee te dealen via humor op het podium. Wanneer ze op het podium staan zijn ze een soort van observant van zichzelf. Ze lijken blij, onverwoestbaar en sterk. Maar als ze het podium af gaan wacht er hen weer een zware avond tegemoed.

Het nut van emoties

Ik vroeg laatst aan mijn therapeut waar emoties nou nuttig voor zijn. Het breekt alleen maar mijn ziel op dit moment. Ik heb geen energie. Het put mij uit. Emoties zijn volgens haar de bron voor heel veel mooie dingen. Zoals muziek, kunst en literatuur. Het is de bron van eerlijkheid. Dat wat je voelt biedt ongelooflijk veel informatie als je er goed mee weet om te gaan.

Er is een boek wat jullie misschien al wel kennen; De kracht van kwetsbaarheid. Geschreven door Rene Brown. Ik hou van haar. Ze is grappig en zo eerlijk en oprecht. Dat raakt mensen.

We zijn allemaal mensen
Ik bedoel. We zijn immers ook allemaal maar mensen. Laten we dat dan ook proberen te zijn. Zichtbaar. Laten we onze behoeften en pijnpunten blootleggen zodat we elkaar kunnen helpen. Ik hoop dat ik zulke mensen mag ontmoeten door zelf zo te worden.

Ik ga het experiment aan komende tijd om mijzelf kwetsbaar op te stellen en de schijn minder op te houden. Meer de echte 'Mirthe' te zijn die zich jaren verborgen heeft gehouden. Ze zeggen dat wanneer je vertrouwen geeft, je het ook terug krijgt. Misschien moet ik mensen vertrouwen dat ze niet met me gaan sollen. Uitgaan van het beste. Daar ligt de kracht van kwetsbaarheid. Niemand kan meer tegen je op want je hebt al open kaart gespeeld. Natuurlijk is het wel altijd handig om in je achterhoofd te houden en bewust te zijn van de context waarin je, je bevindt. Dat je zaken niet door elkaar gaat halen. Ik heb het boek gekocht van Rene Brown en hoop binnenkort wat meer tools te geven hoe je het kwetsbaar opstellen 'slim' kunt aanpakken. Durf jij je kwetsbaar op te stellen?

Durf falen te vieren

Voor wie interesse heeft. Morgen is er in Amsterdam een festival voor starters die ooit 'hoog gevlogen hebben en zijn neergestort': het Icarus Festival. Ik ga er heen. Samen het 'falen' vieren!;) Want succes gaat helaas nooit zonder een paar keer op je gezicht te gaan. Dat is nou juist het experiment. Voor meer informatie kijk hier.

Chi Flow, leven vanuit je energie

Chi
In de Chinese cultuur wordt onder 'chi/qi' een onzichtbare energie verstaan die alle levende wezens in stand houdt. Chi/Qi wordt ook wel gedefinieerd met adem, levenskracht, vitale of spirituele energie. Het is de energie die je lichaam en geest tot leven houden. Een energie die door je lijf stroomt en je veerkrachtig maakt.

Love is about energy, and energy is everything - Rumi.

De laatste maanden is mijn aandacht voor het hele fenomeen 'energie' centraal in mijn leven komen te staan. Vragen als 'Waar is mijn energie gebleven? Waar komt mijn innerlijke energie vandaan? Wat geeft mij energie? Wat kost mij energie? Wat is de reden dat mijn energie zo beïnvloedbaar en fragiel is? En vooral: Wat kan ik doen om mijn energie terug te krijgen en uiteindelijk te behouden?'

Want je innerlijke energiebron is de basis voor al je activiteiten. Je energie bepaald in welke mate je in staat bent om te presteren en mee te doen aan de maatschappij. In deze prestatiemaatschappij wordt er verwacht dat je energie onuitputtelijk is. Eens?

Het belang om momenten en activiteiten in te lassen voor ontspanning en om op te laden zijn belangrijker dan ooit. Dat is misschien wel het enige voordeel van burn-out zijn: om te herstellen mag je alleen maar dingen doen die je blij maken, ontspanning en energie geven. Dat is overigens echt waar! Klinkt als een feestje, maar als je niet meer kunt ontspannen door de energiestoornis is dat een grote uitdaging!

Moeten
Moeten is echt een mood killer. 'Moeten' zorgt ervoor dat je niet meer geniet. Niet meer ontspant. Dat je misschien zelfs gestrest raakt. En als je teveel van jezelf of de situatie waarin je verkeerd 'moet', dan kan je zelfs overspannen raken of uiteindelijk burn-out en dus ziek.

Ik denk dat ik vooral moe ben van wat ik allemaal van mijzelf 'moet'. Het moment in december dat mijn lichaam echt riep van STOP, hier is de grens! Was ik gewoon doodziek van al het 'moeten'. Ik was zwaar depressief en lichamelijk volledig uit balans, maar ondertussen ging dat 'moeten' de hele tijd in mijn hoofd door. Mijn levensenergie, mijn 'chi' was bijna volledig op; ik wilde en kon niet meer. Ik moest afkicken en uitrusten. Nog steeds word ik doodmoe van mijn gespannen en actieve mind-set. Het altijd 'aan' staan terwijl je eigenlijk moe bent. Het is een tegenstrijdigheid in mijn lichaam. Het blokkeert de energie in mijn lichaam. Want naarmate ik beetje bij beetje weer meer energie krijg begin ik weer steeds meer van mij zelf te moeten. Valkuil!

Terugvallen in gewoontes en oude gedachten patronen is mijn grootste vijand of misschien vriendelijker gezegd; mijn strengste leermeester. Ik ben nog steeds niet uit mijn burn-out en heb nog steeds mijn leerlessen hieruit te halen. Hoelang het nog gaat duren? Ik heb geen idee.. Sommige zeggen dat een burn-out een bijzondere kans is om je leven een andere wending te geven.

Take all the time you need to heal emotionally,
Moving on doesn't take a day.
It takes a lot of little steps to be able to break free from your broken self.

Terug naar die energie. Je kunt dit onderwerp vanuit zoveel kanten bespreken. Vanuit de psychologie; negatieve gedachten die leiden tot blokkades in je lichaam. Vanuit de Chinese energieleer; de yin yang leer en het lichaam in balans krijgen door blokkades in het lichaam op te heffen middels Chi Kung (qigong), massage, dieet en het meridianenstelsel te stroomlijnen. Vanuit de Westerse geneeskunde; het zenuwstelsel en het stressmechanisme. Of de yoga filosofie en Aryurveda; waarbij bepaalde houdingen, bewegingen en voeding mentale en lichamelijke klachten oplossen en waarbij je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen gezondheid.

Vanuit de psychologie

Let op je gedachten, want ze worden je woorden.
Let op je woorden, want ze worden je acties.
Let op je acties, want ze worden je gewoontes.
Let op je gewoontes, want ze worden je karakter.
Let op je karakter, want het word je lot.

In de psychologie zeggen ze dat burn-out dezelfde kenmerken heeft als een depressie, maar dan is de oorzaak werkgerelateerd of in ieder geval door interactie met de omgeving ontstaan, in plaats vanuit erfelijke oorsprong. Omdat een depressie zich afspeelt in de hersenen wordt de behandeling van burn-out al vrij snel in de psychische zorg aangepakt. Ondertussen ben ik ervan overtuigd dat lichamelijke klachten bijna in alle gevallen een reactie zijn op gedachten patronen, vaak negatief. Maar burn-out is niet alleen een psychische aandoening, het is ook een energiestoornis. Daarom moet het lichamelijke herstel even serieus aangepakt worden als het psychische gedeelte. Je lichaam is ziek. Als je, je burn-out zelfs niet serieus neemt en doorgaat is het risico op ernstige en chronische ziekten of zelfs overlijden groot op welke leeftijd dan ook. Maar dan moet je het wel heeeeel bond maken.

Burn-out, modeziekte of ernstige psychische aandoening?
Los van de energie wil ik nog even toelichten dat ik het lastig vind hoe de media met burn-out omgaat. Het lijkt door de media tegenwoordig wel alsof het er gewoon bij hoort als een griepje; zo'n burn-out in de twintigertijd. Toen ik laatst op het festival de Parade zelfs een theaterstuk over burn-out gepromoot zag staan dacht ik echt; 'Is het dan zo gewoon aan het worden, een leuk sappig broodje aap verhaal?
Nee. Het is geen hype. Het is niet leuk. Het is ook niet normaal. Het is een ernstige psychische en bij sommige een lichamelijke aandoening. Het is niet hip en het is ook niet cool om 'erbij te horen'. Waar eerst het taboe lag en die ik wilde helpen doorbreken, lijkt de ziekte nu wel een bewijs dat je succesvol bent [geweest]. "Als je nog niet voor je 30e een burn-out hebt gehad hoor je er echt niet bij". Zo denk ik er dus niet over maar veel mensen gek genoeg wel. Dus voordat je zelf gaat zeggen van ' ik denk dat ik ook een burn-out heb, laat het onderzoeken en vaststellen door een professional en ik wens je heel veel sterkte toe met je herstel'. Het is alleen maar erg dat zoveel mensen er last van hebben door deze grenzeloze wereld.

Wat is er dan zo psychisch aan?
Op dit moment is geschreven dat een burn-out een vorm van hersenbeschadiging is van de hippocampus. De hippocampus speelt een rol bij het stressmechanisme. Het verlaagt het (hormoon) cortisolniveau wanneer deze hoog is. Door chronische stress en dus een te hoog cortisolniveau wordt de hippocampus aangetast middels het afbreken van zenuwbanen. Het stressmechanisme raakt uit balans en kan zichzelf niet meer herstellen waardoor organen van slag raken, hormonen uit balans, je niet meer kunt slapen en ontspannen. Je raakt in paniek, verliest de controle over je eigen geest en lichaam, verliest daarmee je zelfvertrouwen en bij sommige mensen komt er dan een dag waarop ze letterlijk 'instorten' waarbij lichaam en geest letterlijk niet meer wil meewerken.

De hippocampus speelt ook een rol bij het lange termijn geheugen. Of deze schade voor altijd blijft is nog onduidelijk. Na een tijd schijnt het zich wel te herstellen omdat het lichaam steeds weer nieuwe cellen en zenuwbanen aanmaakt. Wat er uiteindelijk precies allemaal gebeurt bij burn-out blijft een interessant fenomeen, maar gezond is het niet. Alles is uit balans waardoor je uiteindelijk vaak hoort dat mensen bij burn-out depersonaliseren. Ze zijn niet meer de persoon zoals je ze kent. Ze zijn vaak wantrouwig, negatief, verdrietig en teruggetrokken. Overigens kunnen mensen depressie goed verborgen houden als ze bij vrienden of op werk aanwezig zijn. Het is soms lastig om te zien aan mensen als ze kampen met depressie of burn-out. Ik zelf kan in aanwezigheid van vrienden heel opgewekt zijn, terwijl mijn familie weet hoe ik mij de meerderheid van de tijd echt voel en zelfs zij hebben het soms niet echt door. Niets is wat het lijkt.

Niet meer kunnen ontspannen
Vanuit de Westerse geneeskunde kan onze interne energie ook onderbouwd worden vanuit het zenuwstelsel. Het zenuwstelsel bestaat uit het centrale stelsel (dat onder invloed staat van onze wil) en het autonome stelsel (dat alle automatische, onbewuste processen in ons lichaam reguleert zoals de ademhaling en hartslag). Het autonome stelsel wat bestaat uit 'het gaspedaal' en 'de rem', is bij burn-out verstoord. Het gaspedaal (de sympathicus) zorgt voor ACTIE & adrenaline om te presteren. Je lichaam verbruikt energie. De rem (de parasympathicus) zorgt voor HERSTEL & ontspanning.

Uitdaging
Aan ons is het dus de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat we op een dag zowel het gaspedaal als de rem even veel hebben geactiveerd. Dat er een balans is. Je kunt hiervoor zorgen door je activiteiten en to do lijst af te stemmen op inspanning en ontspanning. Want als je continu AAN staat door chronische stress dan veroorzaakt dat op de lange termijn een verstoring in het zenuwstelsel. Bij burn-out is de energieregeling verstoord. Door een te actieve sympathicus ontstaat dat onrustige, nerveuze of opgejaagde gevoel.  Je wordt moe wakker of bent al snel moe na een lichte inspanning. Er ontstaan veel stressklachten. Als je de signalen van je lichaam niet serieus neemt zoals ik deed, dan kan dit ernstige gevolgen hebben voor je lichaam en kan het lang duren voordat je weer lekker en gezond in je vel zit. Overigens is AD[H]D ook vaak een onbewuste oorzaak voor burn-out raken en het altijd 'aan' staan.

Energieblokkades opheffen. 
In september start ik met een cursus over de Chinese energieleer en wil ik wat verder inhaken op hun denkwijze rondom energie en het menselijk lichaam. Een paar maanden geleden ben ik begonnen met wekelijkse Chi Kung lessen waarbij de ademhaling en bepaalde yoga/tai chi achtige bewegingen elkaar afwisselen. Uiteindelijk om te ontspannen in alle drukte van het bestaan is ademhaling iedere keer de basis waarop we terug kunnen vallen. Ik heb nog nooit zo stilgestaan bij mijn ademhaling sinds ik begonnen ben met Chi Kung en Yoga. Wanneer ik mij heel erg inspan, stress heb of sombere gevoelens ervaar heb ik vaak een snelle of onregelmatige ademhaling. Door juist op die momenten te concentreren op mijn ademhaling voel ik mij geleidelijker rustiger en blijer worden.

Een bekende blokkade bij burn-out zijn nek- en schouderklachten. In de Chinese energieleer is dit ook wel het 'emotie gebied'. Soms dragen mensen letterlijk 'zware last op hun schouders'. Middels ademhaling en bepaalde oefeningen leer je bij Chi Kung en bij Yoga op energetische wijze spanning in je lichaam te ontdekken, te accepteren en 'weg te ademen'. Wanneer je dit regelmatig doet, al is het 20 minuten per dag, dan worden klachten na een tijdje minder of verdwijnen volledig. Mijn ervaring is wel dat je dit dan elke dag moet doen en dat is vrij lastig in het begin. Ook wanneer je somber of geen energie voelt. Juist dan moet je dat spiraal doorbreken om energieblokkades op te heffen. Zachtaardige bewegingen, adem en voeding is de basis om weer in balans te komen.

Leven vanuit je energie
Bij burn-out is het belangrijkste dat je accepteert dat je niet de energie hebt om alles te doen en overal bij aanwezig kan zijn. In tegendeel zelfs, mijn begin ervaring was dat ik vrij geïsoleerd thuis in bed lag en absoluut de hele situatie niet accepteerde. Dit heeft mij alleen maar nog vermoeider gemaakt achteraf. Acceptatie is iets waar ik nog steeds mee worstel. Het is goed leren aanvoelen wanneer je, jezelf een schop onder de kont moet geven  of naar je lichaam moet luisteren en rusten.
In de ochtend probeer ik, ondanks dat mijn lijf; vooral nek, schouder en armen, nog steeds altijd pijn doen en ik vaak met negatieve gedachten wakker word, een yoga sessie te doen. Daar ben ik ondertussen wat vaardiger in geworden en het voelt achteraf altijd fijn!;) Aan het eind probeer ik met een korte meditatie te voelen aan mijn lichaam hoe mijn energie voor die dag is. Aan de hand daarvan kijk ik welke plannen die ik heb wel of niet haalbaar zijn. Dit lukt nog niet iedere dag.

Het fragmenteren van activiteiten die inspannend en ontspannend zijn is mijn uitdaging. Eigenlijk is ontspannen mijn uitdaging. Klinkt misschien wat vreemd maar ik heb van mijzelf een erg ontwikkeld gaspedaal;) Ontspanning, acceptatie en plezier vinden in de alledaagse momenten, zelfs als het weer even een dag niet goed gaat. Het is iets wat mij dagelijks bezig houdt. Het boeddhisme helpt mij om meer te genieten: zo min mogelijk verlangen en jezelf en anderen vergeven.

Leef vanuit je energie,
Luister naar je lichaam door te voelen middels subtiele beweging zoals yoga,
Geef je af en toe een vriendelijke schop onder je kont om vicieuze cirkels te doorbreken,
Moet niet teveel van jezelf,
Wissel ontspanning af met inspanning,
Vergeef jezelf,
Experimenteer.
Adem.

Ik wens je een gebalanceerde week toe. Vind het 'vakantie-ontspanning gevoel' ook in de normale dag, niet alleen in de maand augustus tijdens de zomervakantie;)